Οι επενδύσεις του τουριστικού τομέα χαρακτηρίζονται ως εντάσεως κεφαλαίου. Πρόκειται για επενδύσεις είτε χωρίς τουριστικά έσοδα (σχεδιασμός, διοικητική οργάνωση), είτε προς έμμεσα τουριστικά έσοδα (ηλεκτροδότηση, αεροδρόμια κ.ά.) είτε προς άμεσα τουριστικά έσοδα (ξενοδοχεία, γήπεδα τένις κ.ά.).
Κριτήρια αποδοτικότητας και ελέγχου των επενδύσεων είναι η καθαρή παρούσα αξία, ο εσωτερικός συντελεστής απόδοσης και η σχέση κόστους/ωφέλειας.
Η τουριστική απασχόληση διακρίνεται σε άμεση (σε καταλύματα, μεταφορικά μέσα, τουριστική εκπαίδευση, γραφεία ταξιδιών κ.ά.), έμμεση (π.χ. στον τομέα των κατασκευών) και απορρέουσα (δηλ. θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν χάρη στον τουρισμό). Κύριο χαρακτηριστικό της είναι η εποχικότητα.
Ο μακροοικονομικός ρόλος του κράτους έγκειται στον έλεγχο και τη ρύθμιση της τουριστικής προσφοράς και ζήτησης, στην οργάνωση μέσω κρατικών οργανισμών τουρισμού, στην ενίσχυση με χρηματοδοτικά και φορολογικά μέτρα, καθώς και στην κατάρτιση σχεδίων τουριστικής ανάπτυξης.
Λέξεις-Κλειδιά: τουριστικές επενδύσεις, τουριστική απασχόληση, οργανισμοί τουρισμού, σχέδια τουριστικής ανάπτυξης
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Direction de l’Industrie touristique (1988), Les échanges touristiques des pays de l’OCDE. L’emploi dans le tourisme. La destination France chez les Tour-opérateurs Français. Le tourisme dans l’économie espagnole. La Documentation Française, Col. L’Econo.
- Greenwood D. (1976), Tourism employment and the local community. Unesco – W.B. Washington, DC, 8-10 Δεκεμβρίου.
- Βαρβαρέσος Σ. (1999), Τουριστική ανάπτυξη και διοικητική αποκέντρωση. Προπομπός, Αθήνα.
