Η εποχικότητα είναι κυρίαρχο χαρακτηριστικό της τουριστικής ζήτησης. Οφείλεται σε παράγοντες όπως το κλίμα, η οργάνωση του χρόνου παραγωγής, η υιοθέτηση τρόπου ζωής (διακοπές τον Αύγουστο), η περίοδος των σχολικών διακοπών κ.ά.
Διαπιστώνεται μια έντονη τάση πολυδιάσπασης του χρόνου των διακοπών. Συνηθίζονται οι διακοπές μικρής διάρκειας (π.χ. weekend).
Ανάμεσα στους κοινωνικο-οικονομικούς παράγοντες της ζήτησης ξεχωρίζουν τα δημογραφικά χαρακτηριστικά, το εισόδημα και η ευαισθησία των τουριστών-καταναλωτών στις διακυμάνσεις των τιμών.
Η τουριστική ζήτηση επηρεάζεται από ψυχοκοινωνικά κίνητρα και στερεότυπα (χαλάρωση, απόδραση, νέες εμπειρίες, επαφή με άλλες κουλτούρες κ.ά.)
Οι νέες τεχνολογίες αναδιαμορφώνουν και το τουριστικό τοπίο.
Οι πολιτικοί παράγοντες της ζήτησης αφορούν αφενός τις θεσμικές πρωτοβουλίες στήριξης του τουρισμού, αφετέρου το ζήτημα της ασφάλειας (τρομοκρατία).
Λέξεις-Κλειδιά: εποχικότητα, τουριστική περίοδος, ψυχοκοινωνικά κίνητρα, αυθεντικότητα
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
- Bré M. (1999), Défendre le juste prix. L’engagement de Nouvelles Frontières. Revues Espaces, Paris, no 164, σ. 20-22.
- CNAT (1976), Rapport sur l’aménagement du temps. La Documentation Française, Col. Environment, Paris.
- Lanquar R. (1085), Sociologie du tourisme et des voyages. Ed. PUF, Col/ Que-sais-je?, Paris.
